خسرو فردی بدون قید و بند که پیش تر از خانواده طرد شده و با وجود هنرش در عکاسی و موسیقی به موفقیت چندانی در زندگی دست نیافته است. در مقابل، ناصر دندان پزشکی موفق از لحاظ کاری و خانوادگی است. ورود خسرو در ابتدای فیلم، انتظار بیننده را برای روایت یک خط داستانی قوی بالا می برد، هر چند این اتفاق در ادامه روی نمی دهد و فیلم با مجموعه ای تکرار شونده از چالش های خسرو(شهاب حسینی) با برادرش ناصر (ناصر هاشمی) در محیط خانواده و پا در میانی های مصنوعی میترا همسر ناصر (هنگامه قاضیانی) تبدیل شده و ریتم فیلم را بیشتر کند می کند.
در نهایت اما این خسرو است که توسط بیننده درک می شود و ناصر که خود نیز به نوعی بیمار است با عکس العمل های نابجا و متعصبانه با برادر و همسرش و در انتها تلاش مذبوحانه اش در به کما بردن برادرش به ضد قهرمان داستان تبدیل می شود. بر خلاف هنگامه قاضیانی، شهاب حسینی از عهده نقش یک بیمار دو قطبی در دو خلق شیدایی و افسردگی به خوبی بر آمده؛ هر چند هنوز با صد در صد بازی خودش فاصله دارد.
انتخاب جسورانه یک درام روانشناسی جدید و توجه دقیق بیگلری به صحنه ها و طرح خوب فیلم که احتمالا تجربه ای است که وی از دستیاری اصغر فرهادی کسب کرده است، در مجموع به وی نمره قبولی می دهد تا در نهایت بیننده سینما را با رضایت ترک کند.
بباز سونامی! نقدی به بهانه نمایش سینمایی فیلم "سونامی"
خسرو ,ناصر ,فیلم ,خانواده ,برادرم ,کند ,قطبی در ,دو قطبی ,برادرش ناصر ,شهاب حسینی ,هر چند
درباره این سایت