این امر، ارتباطی به برتری یک شیوه فکری در مغز بین زن و مرد نداشته و تنها نتیجه کارکرد مغز بدلیل وم فعالیت های هر یک از دو جنس مرد و زن در طول زندگی است. این تفاوت در مغز ن و مردان، شاید منصفانه نباشد. یعنی شاید منصفانه نباشد که مغز ن همزمان توان پردازش چند موضوع را داشته باشند، اما مغز مردان تنها امکان پردازش یک موضوع ولو با عمق را داشته باشد، اما به طرز جالبی عادلانه هست. این تفاوت، منصفانه نیست اما عادلانه هست. انصاف و عدالت با هم تفاوت چشمگیری دارند. مثلا، شاید منصفانه نیست که جان کسی که تنها لحظه ای دچار عصبانیت و غفلت شده است و در یک لحظه، بدون فکر دست به قتل زده است، به جرم قتل و با استناد به قصاص گرفته شود، اما کاملا عادلانه است که اگر فردی، انسانی را از حیات خارج کند، شایسته است که خودش از حیات خارج گردد.
باید تاکید گردد که قوانین حاکم بر زندگی انسان ها، از مثلا یک قانون جاذبه نیوتنی در فیزیک گرفته تا تمامی قوانین حاکم بر زندگی و ت و ارتباط بین انسان ها و ارتباط انسان با خودش یا حتی قوانین حاکم بر اجرام آسمانی، تماما بر اساس عدالت است.
مغز زن ها، به عنوان یکی از دو جفت تکمیل کننده تکامل بشر، در طول زندگی از سالیان ابتدایی خلق بشر تا کنون ( ولو اینکه با بیان فیمینیستی ادعای برابری مطلق با مردان را در جهان کنونی کنند) توان پردازش چند واقعه خارجی را در یک زمان دارند؛ چرا که به عنوان ستون خانواده از ابتدای خلقت این توانایی در جهت حفظ یک خانواده و به عنوان ستون آن بوده است. در تاریخ گذشته، که ندای برابری زن و مرد هنوز در جوامع رسا نشده بود، ن در خانواده می بایست همزمان به بچه ها رسیدگی کرده، در یک زمان مواظب پخت و پز باشند، همزمان که با بچه ای در بغل غذا را هم میزنند، به فکر شست و شوی لباسها و جارو زدن هم باشند و این استفاده همزمان، همان پردازش موازی مغز ن است.
در دنیای امروز هم که ندای به حق برابری زن و مرد را می شنویم و اتفاقاً تمامی جوامع از مذهبی و غیر مذهبی و سکولار و غیر سکولار بر حضور دوشادوش ن با مردان در جامعه توافق دارند، باز هم این دل زن و مهر مادر است که وقتی از سر کار باز می گردد، میبایست از بنیان خانواده هم مواظبت کند و باز همین قدرت پردازش موازی به کمک زنِ مساوی با مرد در محل کار می آید؛ که همزمان با کار کردن چه در اداره و شرکت و چه در جای دیگر، بخشی از ذهن و فکرش به صورت موازی با کار، نگران فرزندان یا حداقل نگران حفظ بنیان خانواده ای است که با حضور او معنا پیدا کرده است.
در تصدیق این مدعا، خانواده ای را در نظر بگیرید که زن خانواده مسئول سرپرستی خانوار و نان آوری و کسب درآمد است و مرد، وظیفه نگهداری از فرزندان یا حفظ بستر خانواده زا بر عهده دارد. زن در محل کار به دلیل ماهیت عاطفی خود و همان پردازش موازی، حتی اگر در بهترین شرایط شغلی و کاری و کسب درآمد باشد هم قطعاً بخشی از ذهنش درگیر منزل و فرزندان و عاطفه مادری است که فعلا دور از فرزندان است و مرد در منزل مشغول کارهاست. این وظایف، کارهایی است که به سختی توسط مغز یک مرد مدیریت می شوند. اگر همزمان فرزند کوچک گریه کند، غذایی که روی گاز است در حال سوختن باشد و تلفن هم زنگ بزند مغز مرد مفروض ما، به راحتی قفل می شود و در مدیریت همین اتفاقات ساده درخواهد ماند. همین مرد اگر ماجرای اتفاق همزمان چند کار ساده را برای خانم خود که از سر کار بازگشته تعریف کند، زن به وی خواهد خندید که چگونه از عهده چند کار ساده ولو به طور همزمان، برنیامده است.
چرا منشی های زن یا تلفن چی های خانم و حتی مدیران مراسم و همایش ها وقتی زن باشند کار بهتر انجام می شود؟ پاسخ بسیار ساده است. در مورد کارهایی که نیاز به فکر کردن و هماهنگی همزمان به چند رویداد وجود دارد، عموماً ن با اختلاف زیاد نسبت به مردان، موفق تر هستند. این فقط به کارهای کوچک مربوط نمی شود. مثلا مدیریت یک مراسم بزرگ با هماهنگی های موازی زیاد نیز از عهده ن بهتر از مردان برخواهد آمد.
ن در محل کار این توانایی را دارند که همزمان با تلفنی که در دست دارند، صورت وضعیت یک خرید را هم روی یک کامپیوتر جلوی خود تنظیم کنند و در اتفاقی عجیب بخشی از مغز آنها هم به رابطه عاطفی خود با همسرشان فکر کند! همه در یک زمان و به صورت موازی.
مردان اما این توانایی را ندارند. در وضعیت مشابه وضعیف توصیف شده قبلی، اول باید تماس تلفنی را تعیین تکلیف و قطع کنند. بعد صورت وضعیت را در کامپیوتر رسیدگی کنند و بعد به رابطه عاطفی با همسر خود به صورت جداگانه فکر کنند. در ذهن مرد، همه اشتغالات ذهنی پشت سر هم و یکی پس از دیگری رسیدگی خواهد شد.
دقیقا به همین دلیل یک زن بعد از یک روز کاری می تواند به شوهر خود ادعا کند که من در تمام طول روز به تو فکر میکردم. اما مرد تعجب کند که مگر چنین چیزی امکان دارد! چرا که مرد این ادعای زن را با ذهن مردانه خود مقایسه می کند که در طول ساعات کاری مثلا از ساعت ۸ صبح تا ساعت ۱۷، در ساعت های مشخصی به زن فکر کرده است که احتمالا منجر به تماس تلفنی مرد با زن و احوالپرسی یا ابراز علاقه شده است.
عده ای به تاریخ رجوع کرده و میگویندک ه در طول تاریخ همواره به ن بی توجهی و اجحاف صورت گرفته است یعنی همواره این تاریخ بوده است که مردان را در راس قدرت و فاتح معرفی کرده و ن در خانه و پشتیبان مردان بوده اند. این امر قابل اثبات نیست. یعنی نمیتوان گفت که آیا چون در طول تاریخ همیشه مردان جلودار بوده اند، باعث رفتن ن به پستو بوده است یا به طور کلی تفاوت ن در خلقت باعث این اتفاق در طول تاریخ بوده است.
هیچ عقل سالمی امر به نابرابری مردان و ن نمی دهد و این افتخار هر ملتی است که ن دوشادوش مردان در امرار معاش خانواده یا ارتقای یک جامعه حضور فعال داشته باشند. اما اقرار به این برابری، هر چقدر هم باشد، منجر به انکار تفاوت های زن و مرد نمی شود. این واقعیت، غیر قابل انکار است که این ن هستند که فرزند را به دنیا آورده و محبتی ناب تحت عنوان محبت مادری که قطعا شعاعی از محبت خود خداست را نثار فرزند خود می کنند. محبتی از جنس محبت خدا به بنده اما با مقداری بسیار کمتر. لذا، در یک جمع بندی باید گفت که قطعا هر چقدر به برابری عینی زن و مرد معتقد باشیم، نمی توانیم انکار کنیم که محور خانواده و ستون بنای یک خانواده قطعا محبت مادر و محبت زن است که کانون خانواده را گرم نگه می دارد.
بباز سونامی! نقدی به بهانه نمایش سینمایی فیلم "سونامی"
یک ,زن ,ن ,مرد ,مردان ,خانواده ,است که ,زن و ,و مرد ,در طول ,به صورت ,شاید منصفانه نباشد
درباره این سایت