هشداری برای مسئولین

مسئولین محترم کشور جمهوری اسلامی ایران، اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، نمایندگان مجلس، دولت و سایر مسئولین رده بالا و پایین کشوری و لشکری

با سلام و آرزوی طول عمر تک تک شما عزیزان

حسب وظیفه و حق یک نفر از مردم و بنده ای از بندگان خدا و عضوی از این مملکت سراسر طلا و نقره (اَلّناسُ معادِنُ كَمَعادِنِ الَّذهَبِ وَ الْفِضَّةِ) و مملکتی سراسر نعمت که ذکر آن فقط نقض غرض است، مواردی به عرض می رسد که اگر گوشی شنید، که انشالله عمل کند و اگر شنیده نشد هم در تاریخ این سرزمین مرقوم بماند تا تاریخ مطابق رسالت خود، آن را بگوش آن کس که باید برساند:

مدیر، رئیس یا مسئولی که در راس هرم هر یک از ارکان فوق الاشاره است، یا هر یک از مسئولان و مدیران داخل مجموعه! به ازای هر ظلمی دانسته یا نادانسته که ولو از هر یک از زیر دستان شما به احدی از بندگان خدا که ساکن در این مملکت هستند واقع شود، هم در این دنیا و هم در آخرت امر، بازخواست خواهید شد. این بازخواست، مطابق روایتی قطعی از پیامبر اسلام (ص) برای هر رئیسی که بر ده نفر یا بیش از ده نفر ریاست دارد، واقع خواهد گردید.

این مملکت و دین آن و مردمان صادق آن را از سالیان سال پیش تا کنون و از زمانی که حق از طریق اسلام به آن وارد شد، خدا حفظ کرده و خدا حفظ خواهد کرد و خدا یقیناً دین اسلام را، دین حق را حتی بدون کمک احدی از شما حفظ خواهد کرد. شما، نه میتوانید و نه بخواهید که با ابعاد ذهن کوچک خود متولی حفظ دین شده و به این بهانه به احدی از مردم به هر نحوی از انحا خدای نکرده ظلمی روا دارید. به ازای هر ظلمی ولو کوچک، ولو انجام ندادن یک امضای کوچک برای یک ارباب رجوع با بهانه وقت نماز و لو اینکه متوجه باشید یا بدلیل بسته شدن گوش ها و چشم ها متوجه نباشید، از شما سوال خواهد شد و این ظلم و بی عدالتی به گونه ای در زندگی خودتان و جامعه گسترش خواهد یافت که ضرر آن بسیار بسیار بسیار بیشتر از دستاورد مالی یا جانی یا مقامی برای شما و این جامعه خواهد بود.

اول با خودتان، بعد با خدای خودتان و بعد با مردم این مملکت (که اگر معرفت دارید همه یکی است) صادق باشید. صدق در نهاد تک تک محبان اهل بیت نهفته است و بهترین ت مخصوصا در ت داخلی با مردم،  فقط و فقط و فقط صدق است. چه در برخورد با داخل ایران و چه در برخورد با خارج ایران. کلید حل مشکلات صدق است.

عزیزان من، شما به اندازه همین مردم و با همان عدالت، بندگان همان خدا هستید، مردم چیزی بجز خودتان و خانواده هایتان و اقوام خودتان نیستند. مسئول و مدیری که بدلیل غفلت بی عدالتی کند هم بنده همان خداست ولو اینکه حرص میز و سِمَت و حرص مال و جان و مقام وی را به جایی رسانده که مصداق صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ گردانیده باشد. شما هم از همین مردم هستید با این تفاوت که خدا به دلیلی که ما ندانیم، به شما مسندی داده است که اتفاقا از طریق همین بندگان با انتخابات به شما اهدا شده است.

عزیزان، دشمن ما، دشمن این مملکت و دشمن دین خدا فقط در خارج و در غرب و کشورهای غربی با سابقه استعمار مانند انگلیس و امریکا نیست. بخشی از این دشمنی داخل خود ما و در نفس ما و در داخل خود مسئولان است (مراد از مسئولان به تناسب معنا فقط انشالله تعداد اندکی است که حق روا نمیدارند)

کدام فرد را سراغ دارید که از رانت بهره برده، پول های بادآورده کسب کرده و در همین دنیا (و نه حتی آخرت) عاقبت به خیر شده باشد؟ گر فقط یک نمونه باشد که در استفاده از رانت و حرص و طمع و پول و موارد دیگر بواسطه سِمَت و مسئولیت، دستاوردی داشته است؟ اگر فقط یک نمونه که حقیقتاً و بعد از بررسی تمام جوانب، در همین دنیا اطمینان دارید عاقبت به خیر شده است حق با شمایی است که ظلم کنید. در غیر این صورت حق رانت خواری، حق سوء استفاده از مسئولیت و حق مال اندوزی با استفاده از مقام و مسئولیت را ندارید که با این کار اول به خودتان، بعد به خانواده خودتان، بعد به کل دودمان خودتان و بعد به کل مردم جامعه خودتان ظلم کرده اید. ظلمی که اگر چه به مانند یک نارسایی در کل بدن یکپارچه جامعه اثر خواهد گذاشت، اما اول خودتان را از کار می اندازد و دود این آتش اول چشمان خودتان را خواهد سوزاند.

لذا، تا دیر نشده است، تا هنوز فرصت هست و تا هنوز مردم امیدی به دین خدا داشته و بخشی از شما را نماینده آن میدانند، با خود صادق باشید، دست بکار شوید وگرنه خداوند به گونه ای دست بکار خواهد شد که تک تک افرادی از مسئولین را که بر حق نبوده اند به زباله دان تاریخ می فرستند که گویی انگار اصلا وجود نداشته اند.

فقط کمی و اندکی و ذره ای از دموکراسی علی (ع) و عدالت وی درس بگیریم. عدالتی که صدای آن تا سالیان سال و به طرق مختلف  توسط حکومت ها در ظاهر پنهان می شد، اما خداوند تمام این گرد و خاک ها را کنار زد تا عدالت علی تاریخ را درنوردیده و امروز نمونه ای برای مصداق دموکراسی در این نامه باشد.

چاپ شده در مجله اینترنتی بیست ستون

بباز سونامی! نقدی به بهانه نمایش سینمایی فیلم "سونامی"

تفاوت های زنان و مردان از نظر طرز فکر

هشداری برای مسئولین